bankiet (język polski)
.jpg.webp)
bankiet (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbãŋcɛt], AS: [bãŋḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wystawne, uroczyste przyjęcie
- (1.2) gw. (Bukowina) zabawa organizowana na zakończenie szkoły[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bankiet bankiety dopełniacz bankietu bankietów celownik bankietowi bankietom biernik bankiet bankiety narzędnik bankietem bankietami miejscownik bankiecie bankietach wołacz bankiecie bankiety - przykłady:
- (1.1) Prezydent urządził bankiet.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) wypusknoj[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przyjęcie
- (1.2) impreza, zabawa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bankietowicz m, bankietnik m, bankietowiczka ż, bankietowanie n, bankietówka ż
- czas. bankietować ndk.
- przym. bankietowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. banquet < wł. banchetto[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) banquet
- baskijski: (1.1) oturuntza
- białoruski: (1.1) банкет m
- bułgarski: (1.1) банкет m
- esperanto: (1.1) bankedo
- francuski: (1.1) banquet
- grenlandzki: (1.1) qassimiuaarneq, nerersuarneq
- hiszpański: (1.1) banquete m
- kataloński: (1.1) banquet m
- niemiecki: (1.1) Bankett
- rosyjski: (1.1) банкет m
- ukraiński: (1.1) бенкет m, банкет m
- węgierski: (1.1) bankett
- źródła:
- 1 2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 29; dostęp: 24 października 2018.
- ↑
Hasło „bankiet” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.