wystawny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɨˈstavnɨ], AS: [vystavny]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) okazale urządzony lub zorganizowany, świadczący o zamożności
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wystawny wystawna wystawne wystawni wystawne dopełniacz wystawnego wystawnej wystawnego wystawnych celownik wystawnemu wystawnej wystawnemu wystawnym biernik wystawnego wystawny wystawną wystawne wystawnych wystawne narzędnik wystawnym wystawną wystawnym wystawnymi miejscownik wystawnym wystawnej wystawnym wystawnych wołacz wystawny wystawna wystawne wystawni wystawne stopień wyższy wystawniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wystawniejszy wystawniejsza wystawniejsze wystawniejsi wystawniejsze dopełniacz wystawniejszego wystawniejszej wystawniejszego wystawniejszych celownik wystawniejszemu wystawniejszej wystawniejszemu wystawniejszym biernik wystawniejszego wystawniejszy wystawniejszą wystawniejsze wystawniejszych wystawniejsze narzędnik wystawniejszym wystawniejszą wystawniejszym wystawniejszymi miejscownik wystawniejszym wystawniejszej wystawniejszym wystawniejszych wołacz wystawniejszy wystawniejsza wystawniejsze wystawniejsi wystawniejsze stopień najwyższy najwystawniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najwystawniejszy najwystawniejsza najwystawniejsze najwystawniejsi najwystawniejsze dopełniacz najwystawniejszego najwystawniejszej najwystawniejszego najwystawniejszych celownik najwystawniejszemu najwystawniejszej najwystawniejszemu najwystawniejszym biernik najwystawniejszego najwystawniejszy najwystawniejszą najwystawniejsze najwystawniejszych najwystawniejsze narzędnik najwystawniejszym najwystawniejszą najwystawniejszym najwystawniejszymi miejscownik najwystawniejszym najwystawniejszej najwystawniejszym najwystawniejszych wołacz najwystawniejszy najwystawniejsza najwystawniejsze najwystawniejsi najwystawniejsze - przykłady:
- (1.1) Dostatnie i wystawne życie wśród kanoników benewenckich czy neapolitańskich coraz mniej podobało się Benedyktowi, w miarę jak dorastał, i coraz boleśniej odczuwał rozdźwięk między ewangelią a życiem[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wystawny obiad • wystawne przyjęcie • wystawne życie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wystawność ż, wystawa ż, wystawienie n
- przysł. wystawnie
- czas. wystawiać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sumptuous
- duński: (1.1) overdådlig, luksuriøs
- hiszpański: (1.1) pomposo
- jidysz: (1.1) רײַך (rajch)
- niemiecki: (1.1) üppig, prachtvoll
- rosyjski: (1.1) роскошный
- źródła:
- ↑ Aleksandra Witkowska, „Nasi święci: polski słownik hagiograficzny”, s. 485, Księgarnia św. Wojciecha, 1999.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.