ko (język polski)

dwa ko (2.1)
wymowa:
IPA: [kɔ], AS: [ko]
znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) onomatopeja naśladująca głos kury

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) w go: układ kamieni, w którym zabicie pojedynczego kamienia powoduje, że kamień bijący jest od razu w atari; zob. też ko (go) w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.
(2.1) lp ko; lm ko
przykłady:
(1.1) Gdybym kury nie podkarmiała, nie miałaby siły nawet na swoje ko, ko, ko.[1]
(2.1) Początkujący często boją się grać ko.
składnia:
kolokacje:
(2.1) grać ko • groźba ko • tysiącletnie ko • potrójne ko
synonimy:
(1.1) ko-ko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
wykrz. ko-ko
rzecz. kokoszka ż, kokosz ż, kokosznik mrz, kokot mzw
czas. kokosić się ndk.
(2.1)
rzecz. superko n
związki frazeologiczne:
etymologia:
(2.1) jap.
uwagi:
tłumaczenia:
  • esperanto: (2.1) koo
źródła:
  1. „Literatura na świecie”, wydania 69-71, s. 133

ko (język angielski)

wymowa:
znaczenia:

skrót

(1.1) = knock outnokaut
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ko (język duński)

en ko (1.1)
wymowa:
Dania: [ˈkoˀ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) krowa
(1.2) obraźliwie do kobiety krowa
odmiana:
(1.1) en ko, koen, køer, køerne
przykłady:
(1.1) Køerne skal malkes.Krowy trzeba wydoić.
(1.2) Din dumme ko!Ty głupia krowo!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) hellig koświęta krowaingen ko på isensom to røde køer
etymologia:
st.nord. kýr
uwagi:
zobacz też: Indeks:Duński - Zwierzęta
źródła:

ko (esperanto)

morfologia:
ko
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. litera k, K
odmiana:
(1.1) nieodm. lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) W wariancie odmiany „z myślnikiem” wymawia się dwa razy „o” - raz jako część nazwy litery, a raz jako morfem rzeczownika[1]
(1.1) zobacz też: abocoĉodoefogoĝoĥoijoĵokomonoopokuorosoŝotouŭovovuoiksoipsilonozo
źródła:

ko (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) ko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. koo
związki frazeologiczne:
etymologia:
jap.
uwagi:
źródła:

ko (ewe)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) śmiać się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz ewe, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

ko (język fiński)

wymowa:
znaczenia:

partykuła

(1.1) zmieniająca znaczenie słowa na pytające czy
(1.2) w zdaniach podrzędnych czy
(1.3) z partykułą -han/-hän zastanawiać się, zadawać sobie pytanie
odmiana:
nieodm.
przykłady:
(1.1) Onko se valmis?Czy to jest gotowe?
(1.1) Paljonko kello on?Która jest godzina?
(1.1) Tuleeko hän?Czy on przyjdzie?
(1.1) Syöt nyt?Czy będziesz teraz jadł?
(1.2) En tiedä, tuleeko hän.Nie wiem, czy on przyjdzie.
(1.3) Onkohan sinulla kuumetta?Zastanawiam się, czy nie masz temperatury.
(1.3) Menihän hän kouluun tänä aamuna?Zastanawiam się, czy on poszedł rano do szkoły.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
podlega harmonii samogłosek
źródła:

ko (język fryzyjski)

wymowa:
IPA: /ko.ṷ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. krowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
http://gtb.inl.nl/iWDB/search?wdb=WFT&actie=article&id=51614

ko (język litewski)

wymowa:
znaczenia:

zaimek

(1.1) kogo, czego
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
ko to zaimek pytający litewskiego dopełniacza
źródła:

ko (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

spójnik

(1.1) kiedy, gdy[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ko (język szwedzki)

ko (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. krowa (samica bydła domowego)
(1.2) zool. krowa (samica niektórych innych, większych ssaków, np. łosia, kozy)
odmiana:
(1.1-2) en ko, kon, kor, korna
przykłady:
(1.1) Kor ger mjölk.Krowy dają mleko.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kossa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kossa w
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe kohage, kohandel, komjölk, komocka, kostall, kovändning, getko, mjölkko, renko, skällko, älgko
fraza rzeczownikowa helig ko • ingen ko på isen
złożenie czasownikowe kohandla, kovända
złożenie przymiotnikowe kobent
fraza przymiotnikowa dum som en ko
przysłowie man saknar inte kon förrän båset är tomt
etymologia:
uwagi:
por. tjur kalv kviga oxe
por. boskap  kreatur nötkreatur
zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
źródła:

ko (język zazaki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. góra
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.