kantyk (język polski)
kantyk (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. pieśń zaczerpnięta z Biblii, włączona do którejś z godzin kanonicznych; zob. też kantyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kantyk kantyki dopełniacz kantyku kantyków celownik kantykowi kantykom biernik kantyk kantyki narzędnik kantykiem kantykami miejscownik kantyku kantykach wołacz kantyku kantyki - przykłady:
- (1.1) Jeden z biblijnych kantyków odmawia się w trakcie Nieszporów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kantyk Mojżesza / Zachariasza / Trzech Młodzieńców w piecu ognistym / Najświętszej Maryi Panny / Maryi / Symeona • odmówić / zaśpiewać / wykonać kantyk
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) hymn
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kantyczka ż, kantor m, kantorstwo n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. canticum → pieśń
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.