kalesony (język polski)

kalesony (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌkalɛˈsɔ̃nɨ], AS: [kalesõny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kraw. rodzaj bielizny męskiej z długimi nogawkami, zakładanej na chłody pod spodnie; zob. też kalesony w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Mój ojciec nosi zimą kalesony.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zakładać / założyć / ubierać / ubrać / nosić / zdejmować / ściągać / zdjąć / ściągać kalesony • chodzić w kalesonach / bez kalesonów • ciepłe kalesony • wełniane / bawełniane / flanelowe / płócienne / lniane kalesony • para kalesonów • kalesony z klapką / z troczkami / z tasiemkami
synonimy:
(1.1) gacie, gatki; grub. kalisraki; eufem. niewymowne, ineksprymable; gw. (Górny Śląsk) unterhoze, gw. (Śląsk Cieszyński) gacie; gw. gór. spodnioki, daw. famurały
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bielizna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kalesoniarz m
zdrobn. kalesonki nmos, kalesoniki nmos
przym. kalesonowy
związki frazeologiczne:
był chłop, zostały kalesony • nie bądź szerszy od kalesonów • grać o złote kalesony • nie można nasrać między spodnie, a kalesony
etymologia:
franc. caleçon < wł. calzoni → spodnie, w użyciu od XIX wieku[1]
uwagi:
(1.1) o jednej sztuce: „para kalesonów” lub „jedne kalesony”; o dwóch, trzech sztukach: „dwie / trzy pary kalesonów”, ewentualnie „dwie / trzy kalesony”
(1.1) niepoprawna forma dopełniacza (czego?): „kaleson”; poprawnie: „kalesonów”
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Jerzy Podracki Słowa i ludzie. Szkice o języku polskim i kulturze, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, Warszawa 2003, ISBN 83-7232-428-X, s. 152
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.