ubierać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈbʲjɛraʨ̑], AS: [ubʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. ubrać)
- (1.1) zakładać, wkładać ubranie lub obuwie
- (1.2) przyozdabiać coś
- (1.3) przest. lub rzad. odjąć, uszczknąć, zmniejszyć ilość zabierając jej część
czasownik zwrotny niedokonany ubierać się (dk. ubrać się)
- (2.1) zakładać ubranie na swoje ciało
- (2.2) nosić ubrania określonej marki
- odmiana:
- koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik ubierać czas teraźniejszy ubieram ubierasz ubiera ubieramy ubieracie ubierają czas przeszły m ubierałem ubierałeś ubierał ubieraliśmy ubieraliście ubierali ż ubierałam ubierałaś ubierała ubierałyśmy ubierałyście ubierały n ubierałom ubierałoś ubierało tryb rozkazujący niech ubieram ubieraj niech ubiera ubierajmy ubierajcie niech ubierają pozostałe formy czas przyszły m będę ubierał,
będę ubieraćbędziesz ubierał,
będziesz ubieraćbędzie ubierał,
będzie ubieraćbędziemy ubierali,
będziemy ubieraćbędziecie ubierali,
będziecie ubieraćbędą ubierali,
będą ubieraćż będę ubierała,
będę ubieraćbędziesz ubierała,
będziesz ubieraćbędzie ubierała,
będzie ubieraćbędziemy ubierały,
będziemy ubieraćbędziecie ubierały,
będziecie ubieraćbędą ubierały,
będą ubieraćn będę ubierało,
będę ubieraćbędziesz ubierało,
będziesz ubieraćbędzie ubierało,
będzie ubieraćczas zaprzeszły m ubierałem był ubierałeś był ubierał był ubieraliśmy byli ubieraliście byli ubierali byli ż ubierałam była ubierałaś była ubierała była ubierałyśmy były ubierałyście były ubierały były n ubierałom było ubierałoś było ubierało było forma bezosobowa czasu przeszłego ubierano tryb przypuszczający m ubierałbym,
byłbym ubierałubierałbyś,
byłbyś ubierałubierałby,
byłby ubierałubieralibyśmy,
bylibyśmy ubieraliubieralibyście,
bylibyście ubieraliubieraliby,
byliby ubieraliż ubierałabym,
byłabym ubierałaubierałabyś,
byłabyś ubierałaubierałaby,
byłaby ubierałaubierałybyśmy,
byłybyśmy ubierałyubierałybyście,
byłybyście ubierałyubierałyby,
byłyby ubierałyn ubierałobym,
byłobym ubierałoubierałobyś,
byłobyś ubierałoubierałoby,
byłoby ubierałoimiesłów przymiotnikowy czynny m ubierający, nieubierający ż ubierająca, nieubierająca ubierające, nieubierające n ubierające, nieubierające imiesłów przymiotnikowy bierny m ubierany, nieubierany ubierani, nieubierani ż ubierana, nieubierana ubierane, nieubierane n ubierane, nieubierane imiesłów przysłówkowy współczesny ubierając, nie ubierając rzeczownik odczasownikowy ubieranie, nieubieranie - przykłady:
- (1.1) Mama ubiera Jasia do przedszkola.
- (2.1) Agata ubrała się dziś bardzo elegancko.
- (2.2) Śmietanka naszej firmy snobistycznie ubiera się wyłącznie u paryskich projektantów.
- składnia:
- (1.1) ubierać + B.
- (1.2) ubierać + B. • ubierać + N.
- kolokacje:
- (1.1) ubierać spodnie / spódnicę / koszulę / bluzę / buty / …
- (1.2) ubierać drzewko / choinkę / salę / … • ubierać bombkami / bibułą / balonikami / …
- synonimy:
- (1.1) odziewać, przyodziewać
- (2.1) nakładać, zakładać, odziewać się, przyodziewać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) obuwać
- (2.1) obuwać się
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ubieranie n, ubranie n, ubiór m, ubranko n, ubiorek m
- czas. ubrać dk.
- przym. ubraniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) vishem
- angielski: (1.1) dress, wear, clothe
- arabski: (1.1) ubierać لبس labbasa, ألبس albasa, وشح
- baskijski: (1.1) jantzi; (2.1) jantzi
- bretoński: (1.1) gwiskañ
- chiński standardowy: (1.1) 穿 (chuān); (2.1) 穿 (chuān); (2.2) 穿 (chuān)
- duński: (1.1) klæde
- esperanto: (1.1) vesti, vestigi; (2.1) vestiĝi; (2.2) sin vesti
- francuski: (1.1) habiller
- hiszpański: (1.1) vestir; (2.1) ponerse, vestirse
- islandzki: (1.1) klæða; (2.1) klæða sig, klæðast
- japoński: (1.1) 身 に付ける, 着る, 履く
- kataloński: (1.1) vestir
- litewski: (1.1) aprengti, (buty, rękawiczki) užmauti; (2.1) apsirengti, apsivilkti
- łaciński: (1.1) vesto
- niderlandzki: (1.1) kleden, aankleden, omkleden, staan
- niemiecki: (1.1) anziehen, kleiden, ankleiden, bekleiden; (2.1) sich anziehen
- nowogrecki: (1.1) ντύνω; (2.1) ντύνομαι
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(2.1)
- portugalski: (1.1) cobrir, vestir, revestir
- rosyjski: (1.1) одевать, одеть
- szwedzki: (1.1) klä
- węgierski: (1.1) öltöztet
- wietnamski: (1.1) mặc
- wilamowski: (1.1) kłaeda, kłǡda, kłada
- włoski: (1.1) vestire; (2.1) vestirsi, vestire
- wolof: (1.1) solu; (2.1) solu
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.