judge (język angielski)

wymowa:

enPR: jŭj, IPA: /dʒʌdʒ/, SAMPA: /dZVdZ/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) praw. sędzia

(1.2) sędzia, juror

(1.3) ekspert

czasownik przechodni

(2.1) sędziować

(2.2) określać

(2.3) oceniać

(2.4) uznawać

(2.5) uważać (że…)

czasownik nieprzechodni

(3.1) wydawać opinię

(3.2) rozstrzygać

(3.3) krytykować

odmiana:

(1) lp judge; lm judges

przykłady:

(1.1) The judge is demanding additional evidence. → Sędzia domaga się dodatkowych dowodów.

(1.1) The judge has rendered a judgment → Sędzia wydał wyrok.

(2.3) I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin but by the content of their character.^[1] → Mam marzenie, że moich czworo dzieci będzie pewnego dnia żyło w społeczeństwie, gdzie nie będą osądzane według koloru swojej skóry, lecz cech charakteru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. judgement, judgment, prejudgement, misjudgement

czas. misjudge, prejudge

przym. judgemental, judgmental

związki frazeologiczne:

never judge a book by its cover

etymologia:

(1.1) średnioang. juge, średnioang. jugge < st.franc. juge < łac. iudex

(2.1) średnioang. jugen < st.franc. jugier < łac. iudico

uwagi:

źródła: