hołota (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xɔˈwɔta], AS: [χou̯ota]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pogard. grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki
- (1.2) daw. ludzie biedni[1]
- (1.3) gw. (Bukowina) zbiorowisko ludzi[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hołota hołoty dopełniacz hołoty hołot celownik hołocie hołotom biernik hołotę hołoty narzędnik hołotą hołotami miejscownik hołocie hołotach wołacz hołoto hołoty - przykłady:
- (1.1) W tej dzielnicy mieszka sama hołota.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) osiedlowa / pijacka / uliczna hołota
- synonimy:
- (1.1) chuliganeria, dzicz, gawiedź, hałastra, łobuzeria, męty, motłoch, pospólstwo, tałatajstwo, tłuszcza
- (1.2) biedota
- (1.3) czelada[2], glota[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hołysz mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. gołota[3] < ukr. голо́та[2]
- uwagi:
- por. zgraja • banda
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: biedota
- angielski: (1.1) rabble, thugdom
- francuski: (1.1) populace ż, racaille ż
- hiszpański: (1.1) chusma ż, populacho m
- interlingua: (1.1) populaceo
- nowogrecki: (1.1) συρφετός m, όχλος m
- rosyjski: (1.1) быдло n
- szwedzki: (1.1) pack n, patrask n, slödder n, byke n, mobb w, pöbel w
- włoski: (1.1) canaglia ż, gentaglia ż, marmaglia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.