biedota (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ogół ludzi biednych, bez środków do życia
- (1.2) pot. osoba bez środków do życia, t. człowiek, który budzi współczucie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik biedota dopełniacz biedoty celownik biedocie biernik biedotę narzędnik biedotą miejscownik biedocie wołacz biedoto - przykłady:
- (1.1) Hrabiego stać było na wielki gest: wybudował szpital dla biedoty, czym zyskał sympatię córki księcia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) biedota miejska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bieda ż, biedak m, biedaczka ż, biedactwo n, biedny mos, zbiednienie n, biedowanie n, biedaczek mos, biedaczyna ż/mos
- czas. biednieć
- przym. biedny
- przysł. biednie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) бедната ż, бядняцтва n; (1.2) бядняк m
- rosyjski: (1.1) беднота ż; (1.2) бедняк m
- ukraiński: (1.1) біднота ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.