męt (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) pogard. osoba niemoralnie się prowadząca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) materiał unoszące się w cieczy, zmniejszający jej przejrzystość
- (2.2) psych. brak uporządkowania myśli, także nieskładność ciągu wypowiedzi
- (2.3) pot. zaburzenie widzenia, pojawianie się ciemnych plam
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik męt męty dopełniacz męta mętów celownik mętowi mętom biernik męta męty narzędnik mętem mętami miejscownik męcie mętach wołacz męcie męty - (2.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik męt męty dopełniacz mętu mętów celownik mętowi mętom biernik męt męty narzędnik mętem mętami miejscownik męcie mętach wołacz męcie męty - przykłady:
- (1.1) Pod budką stało kilku mętów i o czymś głośno deliberowało.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) męty społeczne
- synonimy:
- (1.1) zawiesina
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) osad
- (2.2) chaos
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mącić ndk.
- przym. mętnawy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. mącić
- uwagi:
- (2.2) zwykle w lp
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.