hipster (język polski)
hipster (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈxʲipstɛr], AS: [χʹipster], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przedstawiciel subkultury miejskiej w Stanach Zjednoczonych, związanej z fascynacją kulturą murzyńską, egzotycznymi religiami i jazzem[1]
- (1.2) osoba, która akcentuje swoją oryginalność i niezależność wobec głównego nurtu kultury masowej, odrzuca większość ról i aktywności społecznych, a jednocześnie snobuje się na rzeczy modne[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hipster hipsterzy dopełniacz hipstera hipsterów celownik hipsterowi hipsterom biernik hipstera hipsterów narzędnik hipsterem hipsterami miejscownik hipsterze hipsterach wołacz hipsterze hipsterzy - przykłady:
- (1.2) Adam nie jest tajemniczy, to zwykły hipster, niby zawsze w super dżinsach i wyperfumowany, ale jakbyś poskrobał, to wyjdzie wiocha.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska hipsterka ż
- przym. hipsterski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. hipster < ang. hip + -ster
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hipster
- źródła:
hipster (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈhɪp.stə/
- amer. IPA: /ˈhɪp.stɚ/
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) hipster
- odmiana:
- (1.1) lp hipster; lm hipsters
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hiptard, hipsterdom, hipsterfication, hipsterism, hip
- czas. hipsterfy
- przym. hipsterific, hipsterish, hipstery, hip
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. hip + -ster
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.