fascynacja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bardzo silne zainteresowanie się czymś lub kimś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wspierała się ona na literackiej fascynacji egzotyką, rustykalnością, wyidealizowanym światem natury.[2]
(1.1) Wtedy wydawało jej się, że to wielkie uczucie, teraz uważa, że była to tylko fascynacja. Pierwsza fascynacja mężczyzną. Który był w dodatku mądrzejszy, bardziej doświadczony i musiał imponować kilkunastoletniej dziewczynce.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. fascynować ndk., zafascynować dk.
rzecz. fascynowanie n, zafascynowanie n, fascynat m, fascynatka ż, fascynator m
przym. fascynujący
przysł. fascynująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fascynacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Przegląd zachodni, tom 52, str. 129.
  3. Mariusz Urbanek, Zły Tyrmand, str. 131.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.