gąbka (język polski)

gąbka (1.1)
gąbki (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈɡɔ̃mpka], AS: [gõmpka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) najczęściej miękki, piankowy przedmiot wchłaniający wodę, wykorzystywany do utrzymania czystości ludzkiego ciała i przedmiotów; zob. też gąbka w Wikipedii
(1.2) zool. prymitywne, beztkankowe zwierzę wodne; zob. też gąbki w Wikipedii
(1.3) daw. zdrobn. gęba[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Uczeń ścierał tablicę gąbką.
(1.2) Jeden niósł lekkie gąbki, więc kroczył wesoły; / Drugi, na bat nie zważał i wlókł się powoli, / Bowiem dźwigał ciężkie paki, / Pełne soli[2].
(1.2) Woda z drobnym pokarmem do wnętrza gąbki wpływa za pośrednictwem porów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) gębusia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2)
rzecz. gąbczastość ż, gąbki lm nmos, gąbkarz mos
zdrobn. gąbeczka ż
przym. gąbczasty
rzecz. gęba ż, gębusia ż
przym. gębowy
związki frazeologiczne:
(1.3) pieczone gołąbki nie lecą same do gąbki
etymologia:
(1.1-2) prasł. *gǫbъka
por. litew. gumbas → miękka narośl na drzewie[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gębusia
źródła:
  1. Bogactwo języka, „Poradnik Językowy” nr 5/1919, s. 66.
  2. Jean de La Fontaine: Człowiek i dwa Osły (tłum. Władysław Noskowski)
  3. Hasło „Przyczynki do gramatyki porównawczej języków słowiańskich” w: Akademia Umiejętności, Materyały i prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, Kraków 1913.

gąbka (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gąbka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.