ekshibicjonista (język polski)

ekshibicjonista (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌɛksxʲibʲiʦ̑ʲjɔ̇̃ˈɲista], AS: [eksχʹibʹicʹi ̯o̊̃ńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna, który obnaża się w miejscach publicznych; zob. też ekshibicjonizm w Wikipedii
(1.2) przen. osoba, która przejawia skłonność do ujawniania swoich intymnych, często drastycznych spraw
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Po parku biegał nago ekshibicjonista i zaczepiał kobiety.
(1.2) Myślę, że każdy artysta jest ekshibicjonistą. Już sam występ na scenie ociera się o ekshibicjonizm. Twórczy ekshibicjonizm, powiedziałbym. Obnażamy się, pokazujemy swoje wnętrze na forum publicznym[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dewiant
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekshibicjonizm m, ekshibicja ż, ekshibit m
forma żeńska ekshibicjonistka ż
przym. ekshibicjonistyczny
przysł. ekshibicjonistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) franc. exhibitionnisme[2] < łac. exhibere → wystawiać na widok
uwagi:
(1) por. nudysta
tłumaczenia:
źródła:
  1. Cosmopolitan, nr 8.00, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.