ocierać (język polski)

kuchcik ociera (1.1) czoło
wymowa:
IPA: [ɔˈʨ̑ɛraʨ̑], AS: [oćerać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) przesuwać czymś po powierzchni czegoś
(1.2) usuwając coś z powierzchni przesuwając czymś

czasownik zwrotny ocierać się

(2.1) przesunąć własnym ciałem po jakiejś powierzchni
(2.2) przesunąć ciałem po sobie wzajemnie
(2.3) przen. poznać coś ledwo powierzchownie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Dyskretnie ocierałam łzy. - Cześć, Milka - usłyszałam nagle znajomy głos[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ocieranie n, otarcie n, otarcie
czas. otrzeć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Błaszak, Karuzela ku słońcu, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.