czar (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʧ̑ar], AS: [čar]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: czara
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czar czary dopełniacz czaru czarów celownik czarowi czarom biernik czar czary narzędnik czarem czarami miejscownik czarze czarach wołacz czarze czary - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik czar dopełniacz czaru celownik czarowi biernik czar narzędnik czarem miejscownik czarze wołacz czarze - (2.1) zob. czara
- przykłady:
- (1.1) Wiedźma powiedziała, że o północy czarny kur zapieje i czar straci moc.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) urok, wdzięk, powab
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czarownictwo n, czary nmos, czarownik m, czarownica ż, czarowanie n, czarodziejka ż, czaruś mos
- czas. czarować ndk., zaczarować dk., wyczarować dk.
- przym. czarujący, czarowny
- przysł. czarująco, czarownie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
czar (język angielski)
- wymowa:
- amer. IPA: /zɑɹ/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
czar (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.