czarować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zaczarować)

(1.1) czynić czary

czasownik przechodni niedokonany (opcjonalnie dk. oczarować)

(2.1) wprowadzać w podziw

(2.2) pot. wprowadzać w błąd (w tym: prawić nieszczere komplementy)

czasownik zwrotny niedokonany czarować się

(3.1) pot. zwodzić siebie samego

(3.2) pot. zwodzić się nawzajem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zaczarowywać, zaklinać

(2.1) oczarowywać, olśniewać, urzekać

(2.2) oszukiwać, pieprzyć, pierdolić, zmyślać, zwodzić

(3.1) łudzić się, oszukiwać się, zwodzić się

(3.2) łudzić się, oszukiwać się, zwodzić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czar mrz, czary nmos, czarownictwo n, czarownica ż, czarownik mos, czaruś mos, czarowanie n

czas. oczarować, oczarowywać, odczarowywać, odczarować, rozczarować, rozczarowywać, wyczarować, wyczarowywać, zaczarowywać, zaczarować

przym. czarowny, czarujący

przysł. czarująco, czarownie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) work charms; (2.1) charm; (2.2) take for a ride
• białoruski: (1.1) чараваць, вядзьмарыць; (3.1) падманвацца
• francuski: (1.1) ensorceler; (2.1) charmer; (2.2) tromper
• hiszpański: (1.1) embrujar, hechizar; (2.1) encantar; (2.2) encantar
• niemiecki: (1.1) hexen, zaubern; (2.1) bezaubern, entzücken; (2.2) täuschen, vormachen
• włoski: (1.1) fare stregonerie; (2.1) stregare

źródła: