clou (język polski)

wymowa:
(spolszczona) ‹klu›[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) najważniejsza albo najciekawsza część czegoś
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sedno; przen. sęk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. clougwóźdź[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „clou” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

clou (język francuski)

un clou (1.1) dans du bois
clous (1.3) de girofle
clou (1.4)
clous (1.5)
clou (1.6)
wymowa:
IPA: [klu]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gwóźdź[1]
(1.2) przen. główna atrakcja[1]
(1.3) zob. clou de girofle[1]
(1.4) med. pot. czyrak[1]
(1.5) znaki kształtem przypominające gwoździe, stosowane w piśmie klinowym
(1.6) pot. przest. slang. więzienie, areszt[2][3]
odmiana:
(1.1-5) lp clou; lm clous
przykłady:
(1.5) Écriture cunéiforme est l'écriture des Assyriens, des Mèdes et des Perses qui utilisait des caractères en forme de clous et de coins.Pismo klinowe to pismo Asyryjczyków, Medów i Persów, którzy używali znaków w kształcie gwoździ i klinów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) clou de bronze / cuivre / fer • clou à tête plate / ronde
(1.2) le clou d'un spectacle / de la saison / d'une fête → gwóźdź spektaklu / sezonu / przyjęcia
synonimy:
(1.4) furoncle
(1.5) cunéiforme
(1.6) prison
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. clouer
ims. / przym. clouté
związki frazeologiczne:
maigre comme un clouchudy jak patyk, bardzo chudy, wychudzony
ne pas valoir un cloubyć nic nie wartym, nie mieć żadnej wartości
être gras comme un cent de clousbyć bardzo chudym
vieux cloustary rower
compter les clous de la porteczekać długo
ne tenir ni à clou ni à chevillemieć delikatne, słabe zdrowie
pour des clouspo nic, na nic
enfoncer le clou • un clou chasse l'autre • il ne manque pas un clou • river son clou • chaussette à clous • ne tenir ni à fer ni à clou • river le clou
etymologia:
łac. clavus[2]
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „clou” w: Des dictionnaires Larousse.
  3. Argot français classique

clou (język włoski)

wymowa:
IPA: /ˈklu/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) główna atrakcja, gwóźdź, clou
odmiana:
(1.1) nieodm., lp clou; lm clou
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) il clou della festagwóźdź przyjęcia
synonimy:
(1.1) culmine
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. clou
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.