berbelucha (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛrbɛˈluxa], AS: [berbeluχa], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) tania, niesmaczna wódka, często z niepewnego źródła
- (1.2) gw. (Poznań)[1] bimber, spirytus, wódka, denaturat
- (1.3) reg. białost. tanie wino
- (1.4) reg. łódz. rzadkie, niesmaczne jedzenie, zwłaszcza zupa[2]
- (1.5) gw. więzienna zupa[3]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik berbelucha berbeluchy dopełniacz berbeluchy berbeluch celownik berbelusze berbeluchom biernik berbeluchę berbeluchy narzędnik berbeluchą berbeluchami miejscownik berbelusze berbeluchach wołacz berbelucho berbeluchy - przykłady:
- (1.1) Gdzie wy kupiliście taką berbeluchę, ja tam wolę tego nie pić.
- (1.4) Na wigilie gotowali siemieniuchę, zupę z siemienia lnianego, to taka szara, kleista mdła berbelucha[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bimber
- (1.4) bebelucha
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bimber
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol
- angielski: (1.1) jage; (1.2) tincture; (1.3) stic soup
- rosyjski: (1.3) бормотуха ż
- źródła:
- ↑
Hasło „berbelucha” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4.
- ↑ Maciej Szaszkiewicz, Słownik gwary więziennej, w: Tajemnica grypserki. Cz. II, Kraków 1997, s. 186.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.