astrolog (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aˈstrɔlɔk], AS: [astrolok], zjawiska fonetyczne: wygł.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: astro•log[1]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek zajmujący się astrologią, przepowiadający przyszłość z położenia ciał niebieskich
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik astrolog astrolodzy[1][2] / astrologowie[1][2] dopełniacz astrologa astrologów celownik astrologowi astrologom biernik astrologa astrologów narzędnik astrologiem astrologami miejscownik astrologu astrologach wołacz astrologu astrolodzy[1][2] / astrologowie[1][2] depr. M. i W. lm: (te) astrologi[2] - przykłady:
- (1.1) Astrolog przepowiada przyszłość z położenia planet, Słońca i Księżyca na tle zodiaku.
- (1.1) Jutro pójdę do astrologa.
- (1.1) Pan Adam zna się na sprawach pozaziemskich, ponieważ jest astrologiem i numerologiem.
- (1.1) Rysiek jest astrologiem z zawodu i z zamiłowania.
- (1.1) Astrolodzy odczytują i interpretują losy człowieka lub społeczeństwa na podstawie położenia ciał niebieskich.
- (1.1) (…) dzięki wykonywaniu wielu dokładnych obserwacji ciał niebieskich astrologowie starożytni i średniowieczni przyczynili się do rozwoju astronomii[3].
- (1.1) Nikt nie wie, ilu jest obecnie w Polsce praktykujących astrologów, tarocistów, chiromantów, wróżek i jasnowidzów[4].
- (1.1) Jak to jest być astronomką. Śmieją się, kiedy ktoś myli je z astrologami i prosi, żeby postawiły horoskop[5].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) starożytny / średniowieczny / współczesny astrolog • znany astrolog • astrolog wróży • astrolog przepowiada przyszłość • zasięgnąć porady astrologa • pójść do astrologa • być / zostać astrologiem • przepowiednie astrologów
- synonimy:
- (1.1) st.pol. rzad. gwiazdarz; przest. rzad. gwiaździarz; rzad. gwiaźdarz, gwiazdziarz, gwiazdoznawca
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wróżbiarz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astrologia ż, astrologowanie n, astrologiczność ż
- forma żeńska astrolożka ż
- czas. astrologować ndk.
- przym. astrologiczny, astrologski
- przysł. astrologicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἀστρολόγος (astrologos)[6][7] → ‘świadomy gwiazd’[8]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) astrologer, astrologist
- arabski: (1.1) منجم
- baskijski: (1.1) astrologo
- białoruski: (1.1) астролаг m
- bułgarski: (1.1) астролог m
- czeski: (1.1) astrolog m, hvězdopravec m
- duński: (1.1) astrolog w
- esperanto: (1.1) astrologo, astrologiisto, astrodivenisto
- francuski: (1.1) astrologue m
- gudźarati: (1.1) જયોતિષી m (jayōtiṣī)
- hiszpański: (1.1) astrólogo m
- interlingua: (1.1) astrologo
- kataloński: (1.1) astròleg m
- łaciński: (1.1) astrologus m
- niemiecki: (1.1) Astrologe m
- nowogrecki: (1.1) αστρολόγος m
- rosyjski: (1.1) астролог m
- sanskryt: (1.1) दैविन्
- słowacki: (1.1) astrológ m
- starogrecki: (1.1) ἀστρολόγος m
- szwedzki: (1.1) astrolog w
- turecki: (1.1) astrolog
- ukraiński: (1.1) астролог m
- węgierski: (1.1) asztrológus, csillagjós
- włoski: (1.1) astrologo m
- źródła:
- 1 2 3 4 5
Hasło „astrolog” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 3 4 5 Hasło „astrolog” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „astrologia” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Cosmopolitan, nr 10 (18), Warszawa, 1998 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Glamour, nr 5, Warszawa, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „astrolog” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „astrolog” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Hasło „astrolog” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
astrolog (język czeski)
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: as•t•ro•log[1]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) astrolog
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik astrolog astrologové dopełniacz astrologa astrologů celownik astrologovi / astrologu astrologům biernik astrologa astrology wołacz astrologu astrologové miejscownik astrologovi / astrologu astrolozích narzędnik astrologem astrology - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) hvězdopravec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astrologie ż
- forma żeńska astroložka ż
- przym. astrologický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. ἀστρολόγος (astrologos)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „astrolog” w: Internetová jazyková příručka.
astrolog (język duński)
- wymowa:
- IPA: [asdʁoˈloˀ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) astrolog
- odmiana:
- (1.1) en astrolog, astrologen, astrologer, astrologerne
- przykłady:
- (1.1) Astrologer analyserer planeternes kosmiske bevægelser. → Astrolodzy analizują kosmiczne ruchy planet.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astrologi w
- przym. astrologisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
astrolog (język rumuński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) astrolog
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz rumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
astrolog (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) astrolog[1]
- odmiana:
- (1.1) en astrolog, astrologen, astrologer, astrologerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astrologi
- przym. astrologisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 48.
astrolog (język turecki)
- wymowa:
- IPA: [astɾo'lok]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) astrolog
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. astroloji
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. astrologue[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „astrolog” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.