gwiazdarz (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈɡvʲjazdaʃ], AS: [gvʹi ̯azdaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzad. zob. astronom[1][2]
- (1.2) st.pol. rzad. zob. astrolog[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gwiazdarz gwiazdarze dopełniacz gwiazdarza gwiazdarzy / rzad. gwiazdarzów[3] celownik gwiazdarzowi gwiazdarzom biernik gwiazdarza gwiazdarzy / rzad. gwiazdarzów narzędnik gwiazdarzem gwiazdarzami miejscownik gwiazdarzu gwiazdarzach wołacz gwiazdarzu gwiazdarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) astronom; rzad. gwiaźdarz, gwiaździarz, gwiazdziarz, gwiazdoznawca
- (1.2) astrolog; przest. rzad. gwiaździarz; rzad. gwiaźdarz, gwiazdziarz, gwiazdoznawca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gwiaździarz mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: astronom
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: astrolog
- źródła:
- 1 2
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927. - 1 2 Hasło „gwiazdarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „gwiazdarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.