chiromanta (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ezot. wróżbita zajmujący się chiromancją, czytający przyszłość z rąk
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chiromanta chiromanci dopełniacz chiromanty chiromantów celownik chiromancie chiromantom biernik chiromantę chiromantów narzędnik chiromantą chiromantami miejscownik chiromancie chiromantach wołacz chiromanto chiromanci depr. M. i W. lm: (te) chiromanty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzad. chiromancista, chiromantyk, rękowieszcz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chiromancista mos, chiromantyk mos
- forma żeńska chiromantka ż, chiromantyczka ż, chiromancistka ż
- przym. chiromancki, chiromantyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. χειρόμαντις < gr. χείρ + μαντεία → ręka + wróżba, przepowiednia, wieszczba
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) palmist
- białoruski: (1.1) хірамант m
- bułgarski: (1.1) хиромант m
- interlingua: (1.1) chiromante
- rosyjski: (1.1) хиромант m, хиромантик m
- słowacki: (1.1) chiromant m
- ukraiński: (1.1) хіромант m
- węgierski: (1.1) tenyérjós
- włoski: (1.1) chiromante m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.