aplikant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. absolwent prawa odbywający praktykę przygotowującą do wykonywania któregoś z zawodów prawniczych
- (1.2) pierwszy stopień służbowy w Służbie Celnej a następnie w Służbie Celno-Skarbowej
- (1.3) osoba posiadająca stopień aplikanta (1.2)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik aplikant aplikanci dopełniacz aplikanta aplikantów celownik aplikantowi aplikantom biernik aplikanta aplikantów narzędnik aplikantem aplikantami miejscownik aplikancie aplikantach wołacz aplikancie aplikanci depr. M. i W. lm: (te) aplikanty - przykłady:
- (1.1) Aplikant powoli odczytał zaznaczony ustęp.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) aplikant adwokacki / radcowski / sądowy
- (1.2-3) starszy aplikant
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) patron
- hiperonimy:
- (1.1) praktykant, prawnik
- (1.2) stopień
- (1.3) celnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. aplikacja ż, aplikantura ż, aplikatura ż, aplikator m, aplikowanie n, zaaplikowanie n
- forma żeńska aplikantka ż
- czas. aplikować ndk., zaaplikować dk.
- przym. aplikancki, aplikacyjny
- skr. apl.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Applikant[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) articled clerk
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.