aplikantka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. absolwentka prawa odbywająca praktykę przygotowującą do wykonywania któregoś z zawodów prawniczych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik aplikantka aplikantki dopełniacz aplikantki aplikantek celownik aplikantce aplikantkom biernik aplikantkę aplikantki narzędnik aplikantką aplikantkami miejscownik aplikantce aplikantkach wołacz aplikantko aplikantki - przykłady:
- (1.1) Przewieziono go do Warszawy i tam właśnie sędzia śledczy miał go skonfrontować z ludźmi, którzy go wcześniej znali; ten jednak to ważne i odpowiedzialne zadanie zlecił aplikantce[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) aplikantka adwokacka / radcowska / sądowa
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) patron
- hiperonimy:
- (1.1) praktykantka, prawnik / prawniczka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. aplikacja ż, aplikantura ż, aplikatura ż, aplikator m, aplikowanie n, zaaplikowanie n
- forma męska aplikant m
- czas. aplikować ndk., zaaplikować dk.
- przym. aplikancki, aplikacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ciemne sprawy międzywojnia, Stanisław Milewski, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.