celnik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɛlʲɲik], AS: [celʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba kontrolująca lub pobierająca cło na granicy
- (1.2) daw. urzędnik ściągający podatki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik celnik celnicy dopełniacz celnika celników celownik celnikowi celnikom biernik celnika celników narzędnik celnikiem celnikami miejscownik celniku celnikach wołacz celniku celnicy - przykłady:
- (1.1) Celnik na granicy skontrolował samochód.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) st.pol. jawnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cło n
- forma żeńska celniczka ż
- czas. clić ndk., oclić dk.
- przym. celny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cło + -nik lub pol. celny + -ik[1]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) customs officer; (1.2) tax collector
- arabski: (1.1) مسؤول الجمرك m
- baskijski: (1.1) aduanazain
- białoruski: (1.1) таможнік m, мытнік m
- bułgarski: (1.1) митничар m (mitničar)
- chiński standardowy: (1.1) 海关官员 (hǎiguān guānyuán)
- chorwacki: (1.1) carinik m
- czeski: (1.1) celník m
- dolnołużycki: (1.1) cłonikaŕ m
- duński: (1.1) tolder w
- estoński: (1.1) tolliametnik
- fiński: (1.1) tullivirkailija
- francuski: (1.1) douanier m
- górnołużycki: (1.1) cłownik m
- hebrajski: (1.1) קצין מכס m (kcin mekhes)
- hiszpański: (1.1) aduanero m
- indonezyjski: (1.1) pegawai pabean
- islandzki: (1.1) tollvörður m
- japoński: (1.1) 税関吏
- jidysz: (1.1) צאָל־באַאַמטער m (col-baamter)
- kataloński: (1.1) duaner m
- kazachski: (1.1) кеденші
- koreański: (1.1) 세관원
- litewski: (1.1) muitininkas m
- łotewski: (1.1) muitnieks m
- niderlandzki: (1.1) douanier m, douanebeambte m
- niemiecki: (1.1) Zöllner m
- norweski (bokmål): (1.1) tolltjenestemann m, toller m
- nowogrecki: (1.1) τελωνειακός m
- portugalski: (1.1) aduaneiro m, funcionário da alfândega m
- rosyjski: (1.1) таможенник m
- rumuński: (1.1) vameș m
- słowacki: (1.1) colník m
- słoweński: (1.1) carinik m
- szwedzki: (1.1) tulltjänsteman w
- turecki: (1.1) gümrük memuru, gümrükçü
- ukraiński: (1.1) митник m (mitnik)
- węgierski: (1.1) vámos, vámellenőr
- wietnamski: (1.1) nhân viên hải quan
- włoski: (1.1) doganiere m
- źródła:
- ↑ Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 180.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.