oclić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɔʦ̑lʲiʨ̑], AS: [oclʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. clić)

(1.1) nałożyć cło lub pobrać cło ze sprzedaży czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Zgodnie z listem przewozowym, transport zawierał 240 wkładów do pieców kominowych, przeznaczonych dla jednej z wiedeńskich firm, w której towar ten miał być oclony, a następnie odesłany do hali magazynowej w Weinviertel[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cło n, celnik m, oclenie n
czas. clić ndk., wyclić dk.
przym. celny, cłowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. o- + clić
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: clić
źródła:
  1. Atrapy zawiodły, „Dziennik Polski”, 2002-06-20, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.