abnegacja (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌabnɛˈɡaʦ̑ʲja], AS: [abnegacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.,
podział przy przenoszeniu wyrazu: abnegacja[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wyrzeczenie się, rezygnacja z korzyści dla dobra innych
(1.2) książk. zaniedbanie czegoś np. wyglądu, niedbałość, niechlujstwo
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1)  Córka, istota wątła, słaba, bez tchu; stokrotka polna przeniesiona do piwnicy, posiadała kilka dzielnych cnót matki, ale ani zbliżała się do niej w sile abnegacji[2].
(1.2) Przeraża mnie jego abnegacja, zupełnie przestał o siebie dbać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) niechlujstwo, tumiwisizm
antonimy:
(1.1) ambicja, aspiracja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. negacja ż, abnegat mos, abnegatka ż
przym. abnegacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. abnégation (de soi) → wyparcie się siebie < p.łac. abnegatioodmowa[3] < łac. abnegare
uwagi:
używanie terminu jako ‘negowanie wszystkiego’ jest błędne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „abnegacja” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 2.
  2. Alexandre Dumas, Mohikanowie paryscy. Powieść w ośmnastu tomach, t. I, rozdz. XV, tłum. anonimowe, wyd. J. Czaiński, Gródek 1903.
  3. Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.