tumiwisizm (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌtũmʲiˈvʲiɕism̥], AS: [tũmʹivʹiśism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. żart. postawa charakteryzująca się obojętnością, biernością, brakiem zaangażowania, lekceważeniem czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) nonszalancja, bylejakość, taki tumiwisizm jest aprobowany i przez zwierzchnika sił zbrojnych, i prezesa Rady Ministrów[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bierność, postawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tumiwisista m, tumiwisistka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. tu, mi, wisi + -izm
uwagi:
(1.1) Formy liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
  • francuski: (1.1) je-m'en-foutisme m, je-m'en-fichisme m
  • hiszpański: (1.1) pasotismo m
  • rosyjski: (1.1) пофигизм m
  • włoski: (1.1) menefreghismo m
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. ↑ tvn24.pl
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tumiwisizm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.