aprobować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌaprɔˈbɔvaʨ̑], AS: [aprobovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zaaprobować)

(1.1) uznawać coś za słuszne, godne poparcia, pozwalać, zgadzać się
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie aprobuję twego zachowania.
(1.1) Basia poważnie kiwała głową i uśmiechała się enigmatycznie, widocznie aprobowała wszystkie uwagi Żorżika[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) akceptować
antonimy:
(1.1) reprobować, dezaprobować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaaprobowanie n, aprobowanie n, aprobata ż, aprobacja ż
czas. zaaprobować dk.
przym. aprobatywny, aprobacyjny
przysł. aprobatywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) approve
  • białoruski: (1.1) апрабоўваць
  • esperanto: (1.1) aprobi
  • hiszpański: (1.1) aprobar
  • kataloński: (1.1) aprovar
  • łaciński: (1.1) approbo
  • nowogrecki: (1.1) εγκρίνω
  • rosyjski: (1.1) апробировать
źródła:
  1. Roman Antoszewski, Kariera na trzy karpie morskie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Hasło „aprobować” w: SJP.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.