dzielny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʥ̑ɛlnɨ], AS: [ʒ́elny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nie poddający się przeciwnościom
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dzielny dzielna dzielne dzielni dzielne dopełniacz dzielnego dzielnej dzielnego dzielnych celownik dzielnemu dzielnej dzielnemu dzielnym biernik dzielnego dzielny dzielną dzielne dzielnych dzielne narzędnik dzielnym dzielną dzielnym dzielnymi miejscownik dzielnym dzielnej dzielnym dzielnych wołacz dzielny dzielna dzielne dzielni dzielne - przykłady:
- (1.1) Sława dla dzielnej dywizji pod dowództwem generała Augereau i dla jej dowódcy![1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odważny, śmiały, nieustraszony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dzielność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brave, stalwart
- arabski: (1.1) شجاع, جسور, جريء
- duński: (1.1) tapper
- esperanto: (1.1) brava
- japoński: (1.1) 勇 (いさましい, isamashii)
- jidysz: (1.1) גיבוריש (gibojrisz / giberisz)
- koreański: (1.1) 용감한 (yonggamhan)
- niemiecki: (1.1) tapfer, mutig
- norweski (bokmål): (1.1) tapper
- norweski (nynorsk): (1.1) tapper
- osmański: (1.1) mężczyzna اژدرها (ejderhâ), اژدر (ejder), اژدها (ejdehâ)
- rosyjski: (1.1) храбрый, смелый, отважный
- sanskryt: (1.1) वीर
- staroangielski: (1.1) rōf
- tetum: (1.1) aten-barani, aten-boot
- turecki: (1.1) acar
- źródła:
- ↑ Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.