Rangun (język polski)

Rangun (1.1)

wymowa:

(spolszczona) IPA: [ˈrãŋɡũn], AS: [rãŋgũn], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. dawna stolica Mjanmy (Birmy); zob. też Rangun w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Rangun	Ranguny
dopełniacz	Rangunu	Rangunów
celownik	Rangunowi	Rangunom
biernik	Rangun	Ranguny
narzędnik	Rangunem	Rangunami
miejscownik	Rangunie	Rangunach
wołacz	Rangunie	Ranguny

przykłady:

(1.1) Po śmierci żony osiadł w Rangunie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Rangunie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Rangunu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Rangunu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Rangunu • mieszkaniec / mieszkanka Rangunu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Rangunie • pochodzić z Rangunu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Rangunu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ranguńczyk mos, rangunka ż

przym. ranguński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) Ranguno
• łaciński: (1.1) Rangoon
• rosyjski: (1.1) Янгон m
• słowacki: (1.1) Rangún m

źródła: