Braniewo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [brãˈɲɛvɔ], AS: [brãńevo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim; zob. też Braniewo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Braniewo dopełniacz Braniewa celownik Braniewu biernik Braniewo narzędnik Braniewem miejscownik Braniewie wołacz Braniewo - przykłady:
- (1.1) W poniedziałek o godzinie 16, na placu przykoszarowym 9 Brygady Kawalerii Pancernej w Braniewie odbędzie się konkurs sprawnościowy dla młodych rowerzystów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Braniewie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Braniewa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Braniewa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Braniewa • mieszkaniec / mieszkanka Braniewa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Braniewie • pochodzić z Braniewa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Braniewa • burmistrz Braniewa • bazylika w Braniewie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Warmia
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. braniewianin m, braniewianka ż
- przym. braniewski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Бранева n
- źródła:
- ↑ (iza), Rowerowy test, „Dziennik Bałtycki”, 2011, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.