Messerschmitt Me 263
Junkers Ju 248
Ilustracja
Model Messerschmitt Me 263 V1
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Junkers

Typ

myśliwiec

Załoga

1 pilot

Historia
Data oblotu

1944

Lata produkcji

1944–1945

Wycofanie ze służby

1946

Liczba egz.

3

Dane techniczne
Napęd

Walter HWK 109-509 C-4

Ciąg

20 kN (17 kN + 3 kN)

Wymiary
Rozpiętość

9,5 m

Długość

7,9 m

Wysokość

2,7 m

Masa
Własna

2105 kg

Osiągi
Prędkość maks.

1000 km/h

Prędkość przelotowa

700 km/h

Pułap

15 000 m

Zasięg

165 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka MK-108 kalibru 30 mm
Rzuty
Rzuty samolotu

Messerschmitt Me 263 (Junkers Ju 248) – niemiecki myśliwiec rakietowy z okresu II wojny światowej.

Historia

Samolot był wersją rozwojową Messerschmitta Me 163 B. Pierwotnie projektowany był przez zespół konstruktorów firmy Messerschmitt pod oznaczeniem Messerschmitt Me 163 D V1. Na polecenie Reichsluftfahrtministerium (RLM) w 1944 roku program badań został jednak przekazany zakładom Junkersa w Dessau, gdzie samolot uzyskał oznaczenie Junkers Ju 248 (później ponownie zmienione na Messerschmitt Me 263).

Pierwszy prototyp Messerschmitta Me 263 V1 został zbudowany w sierpniu 1944 roku. Wtedy też odbyły się loty ślizgowe samolotu holowanego przez bombowiec Junkers Ju 188. W grudniu 1944 roku podjęto decyzje o kontynuowaniu prac badawczych i przekazaniu konstrukcji do produkcji seryjnej pod oznaczeniem Messerschmitt Me 263 A-1.

Zakończenie wojny uniemożliwiło Niemcom zbudowanie wersji seryjnej samolotu. W kwietniu 1945 r. Amerykanie zajęli fabrykę i przejęli trzy prototypy oraz makietę. Prototyp V2 został zniszczony, inny trafił do USA, a kolejny przekazano Rosjanom, którzy stworzyli na jego podstawie myśliwiec przechwytujący Mikojan-Gurewicz I-270[1].

Opis

Samolot Messerschmitt Me 263 (Junkers Ju 248) bazował na prototypie Messerschmitt Me 163 D V1, od którego różnił się tylko kroplowatym kształtem osłony kabiny pilota.

Messerschmitt Me 263 był dłuższy od Messerschmitta Me 163 B o 0,85 m. Posiadał automatyczne sloty na krawędziach natarcia oraz trójkołowe podwozie chowane w locie (zamiast dotychczas stosowanej w Kometach płozy).

W samolocie zastosowano nowy dwukomorowy silnik rakietowy Walter HWK 109-509 C-4 o ciągu 20 kN (17 kN + 3 kN), który miał zwiększyć ekonomiczność lotu.

Przypisy

  1. ↑ John Christopher, The Race for Hitler's X-Planes., Spellmount, 2013, ISBN 978-0-7524-6457-2.

Bibliografia

  • Bartłomiej Belcarz, Samolot myśliwski Messerschmitt Me 163 B Komet, Warszawa: „Bellona”, 1990, ISBN 83-11-07887-4, OCLC 751418201.
  • Marek Murawski. Samoloty Luftwaffe 1933-1945. Tom II. Warszawa 1997. ISBN 83-86776-03-X
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.