Focke-Achgelis Fa 223

Model śmigłowca Fa 223
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Focke-Achgelis
Typ	śmigłowiec wielozadaniowy
Konstrukcja	blacha duralowa i kratownica z rur stalowych pokrytych płótnem
Załoga	2 osoby
Historia
Data oblotu	3 sierpnia 1940
Lata produkcji	1940–1945
Dane techniczne
Napęd	1 x silnik tłokowy, dziewięciocylindrowy, gwiazdowy BMW-Bramo 323D-2
Moc	1000 KM w ciągu jednej minuty 820 KM w ciągu pięciu minut 620 KM do pracy ciągłej
Wymiary
Średnica wirnika	2 x 12 m (rozpiętość całkowita 24,50 m; odległość między głowicami wirników 12,50 m)
Długość kadłuba	12,25 m
Wysokość	4,36 m (do piasty wirnika)
Masa
Własna	3180 kg
Startowa	4315 kg
Zapas paliwa	490 dm³
Osiągi
Prędkość maks.	178 km/h na wysokości 2000 m
Prędkość przelotowa	122 km/h na wysokości 0 m 134 km/h na wysokości 2000 m
Wznoszenie maks. w locie pionowym	243,6 m/min
Pułap praktyczny	4875 m
Zasięg	437 km z normalnym zapasem paliwa 700 km z dodatkowym zbiornikiem paliwa
Długotrwałość lotu	2 godz. 20 min. z normalnym zapasem paliwa
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Jeden 7,92 mm karabin maszynowy MG 15, dwie bomby o masie 250 kg lub dwie bomby głębinowe
Użytkownicy
Niemcy, po 1945: Czechosłowacja, Francja, USA, Wlk. Brytania, ZSRR

Focke-Achgelis Fa 223 Drache (niem. Smok) – niemiecki śmigłowiec wielozadaniowy z okresu II wojny światowej.

Historia

Silnik Bramo 323 eksponowany w MLP w Krakowie

Śmigłowiec wielozadaniowy Fa 223 był kontynuacją założeń wykorzystanych przy budowie poprzedniej konstrukcji profesora Focke – Focke-Wulfa Fw 61. Elementem nośnym tych maszyn były dwa wirniki umieszczone na końcach kratownicowych ramion umieszczonych na bokach kadłuba. Były one napędzane przez silnik umieszczony w kadłubie. Układ dwuwirnikowy umożliwiał rezygnację ze śmigła ogonowego.

Pierwszy prototyp nowej maszyny Fa 223V1 był napędzany silnikiem BMW Bramo 323D o mocy stałej 620 KM. Przeszedł trwające przeszło 100 godzin próby naziemne. Po ich zakończeniu 3 sierpnia 1940 roku odbył pierwszy lot, pilotowany przez Karla Bode. Próby przebiegały bez większych trudności. Kontynuowano je w ośrodku badawczym w Rechlinie. Tam 26 października 1940 roku prototyp osiągnął maksymalną prędkość 182 km/h przy masie w locie 3705 kg. Kilka dni później osiągnął prędkość wznoszenia wynoszącą 528 m/min, a także pułap 7100 m. Wyniki te zadecydowały o zamówieniu przez Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy 100 egzemplarzy śmigłowca. 30 pierwszych planowano wykorzystać do prób i eksperymentów.

Zdobyczny Fa 223 podczas testów w USA

Drugi prototyp Fa 223V2 uległ katastrofie w lutym 1941. Miał on całkowicie oszklony nos i okienka na bokach kadłuba. Trzeci prototyp Fa 223V3 miał być wzorcem dla wersji Fa 223E. Była to maszyna wielozadaniowa – możliwy był montaż wyrzutników bombowych, dodatkowych odrzucanych zbiorników paliwa oraz wciągarki ratowniczej. Prace nad nową konstrukcją zostały zahamowane w czerwcu 1942. Zakłady Focke-Achgelis w Delmenhorst zostały zbombardowane przez brytyjskie lotnictwo. Zniszczeniu uległy prototypy i siedem gotowych egzemplarzy Fa 223E-0. Zakłady przeniesiono do Laupheim. Do lipca 1944 zbudowano tam siedem śmigłowców Fa 223E-0. Maszyny te przeszły próby m.in. w warunkach górskich. Wypróbowano możliwości transportu zaopatrzenia w różnych warunkach pogodowych. Śmigłowiec zebrał entuzjastyczne opinie. Reakcją Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy, był rozkaz rozpoczęcia produkcji w liczbie 400 maszyn miesięcznie. Miała się ona odbywać w budynkach portu lotniczego Berlin-Tempelhof. Wykonano tam kilka egzemplarzy. Do dalszej produkcji brakowało maszyn, materiałów i pracowników – koniec wojny przekreślił wszelkie plany produkcji śmigłowca.

Służba

Trzy sprawne śmigłowce Fa 223E-0 weszły w skład jedynej jednostki śmigłowcowej Luftwaffe – 40 Eskadry Transportowej (Transportstaffel 40). Od początku 1945 roku bazowała ona w Mühldorfie w Bawarii. W kwietniu 1945, została ona przebazowana do Aigen w Styrii. Miała być ona częścią tzw. twierdzy alpejskiej (Alpenfestung). Tam jednostkę zastał koniec wojny.

Pierwszy egzemplarz zbudowany w Berlinie-Tempelhof, został na specjalny rozkaz Hitlera skierowany do Gdańska (lotnisko Pruszcz Gdański). Cel lotu nie jest do końca znany. Wyprawa trwała od 26 lutego 1945 do 9 marca 1945. Śmigłowiec wykonał w tym czasie m.in. misję ratowniczą. Uratował pilota Messerschmitta Bf 109, który lądował przymusowo w burzy śnieżnej. Maszyna przebyła 1675 km w czasie 16 godzin i 25 minut.

Warianty

Śmigłowce Fa 223 miały być produkowane w pięciu wersjach:

• Fa 223A - dla marynarki wojennej do zwalczania okrętów podwodnych. Uzbrojona w dwie bomby lotnicze SC 250 lub w dwie bomby głębinowe.
• Fa 223B - rozpoznawcza
• Fa 223C - ratownicza, wyposażona w elektryczną wyciągarkę i krzesełko zamocowane na 30 m linie.
• Fa 223D - transportowa.
• Fa 223E - wariant szkolno-treningowy

Konstrukcja

Kadłub śmigłowca zbudowany był w oparciu o kratownicę z rur stalowych, krytych w części środkowej blachą duralową. Pozostałe części kryte były płótnem. W kabinie mieścił się fotel pilota i składany fotel obserwatora. Wirniki nośne umieszczone były na dwóch stalowych wysięgnikach, wzmocnionych kratownicą z rur. Wirniki były zaklinowane pod kątem 4°30’ do przodu. Każdy składał się z trzech łopat. Ich krawędź natarcia kryta była sklejką, a pozostała część płótnem.

Bibliografia

• Anton Gill Gary Hyland,: Ostatnia szansa Luftwaffe. Amber, 2001. ISBN 83-7245-272-5.brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• zdjęcie