Heinkel He 45
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Ernst Heinkel-Flugzeugwerke A.G.

Typ

samolot rozpoznawczo-bombowy

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

1931

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

11,5 m

Długość

10 m

Wysokość

3,60 m

Powierzchnia nośna

34,6 m²

Masa
Własna

2,105 kg

Startowa

2,745 kg

Osiągi
Prędkość maks.

290 km/h

Pułap

5500 m

Zasięg

1200 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe kal. 7,92
do 300 kg bomb
Użytkownicy
Niemcy, Hiszpania, Bułgaria, Węgry, Chiny

Heinkel He 45 − dwumiejscowy niemiecki samolot rozpoznawczo-bombowy. Okres jego służby przypadał przede wszystkim na okres wojny domowej w Hiszpanii, choć wykorzystywany był jeszcze w 1942 roku do walk na froncie wschodnim.

Historia

Zaprojektowany w 1930 roku przez Ernsta Heinkla jako lekki samolot bombowy na zamówienie Ministerstwa Obrony Rzeszy. Prototyp został oblatany pod koniec 1931 roku. Po serii prób w locie, w 1933 roku rozpoczęto produkcję samolotu na potrzeby powstającej Luftwaffe. Jeden samolot w eksportowej wersji HD 61a był proponowany dla lotnictwa Republiki Chińskiej, lecz rozbił się podczas lotu demonstracyjnego 22 sierpnia 1931[1].

Na początku 1936 roku He 45 był najliczniejszym typem samolotu używanym w Luftwaffe[2]. Był na wyposażeniu eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu oraz szkół lotniczych, gdzie używano go do treningu pilotów, strzelców pokładowych i obserwatorów. Produkcja samolotu zakończyła się w 1936 roku. Ogółem wyprodukowano 512 egzemplarzy, poza macierzystą wytwórnią także w zakładach Bayerische Flugzeugwerke, Gotha i Focke-Wulf Flugzeugbau GmbH[3].

W listopadzie 1936 roku samoloty He 45 weszły na wyposażenie Legionu Condor. Od marca 1937 roku rozpoczęto ich przekazywanie lotnictwu nacjonalistów hiszpańskich. Wzięły one udział w walkach z wojskami republikańskimi. Także rząd bułgarski zamówił 12 maszyn, które służyły początkowo jako rozpoznawczo-bombowe, a po zastąpieniu ich przez nowsze Letov S-328 zostały przekazane do szkoły nawigatorów. 6 samolotów He 45 używało także lotnictwo węgierskie.

W chwili rozpoczęcia II wojny światowej Luftwaffe miała w pierwszej linii tylko nieliczne He 45. Pozostałe były wykorzystywane do szkolenia, a od 1942 roku także jako nocne bombowce na wzór radzieckich Po-2.

Opis konstrukcji

Samolot Heinkel He 45 był dwumiejscowym dwupłatem konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem. Uzbrojenie stanowił jeden stały karabin maszynowy kal. 7,92 mm strzelający przez krąg śmigła i jeden ruchomy karabin tego kalibru w kabinie obserwatora oraz do 300 kg bomb na zaczepach pod kadłubem.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Lennart Andersson. A History of Chinese Aviation - Encyclopedia of Aircraft and Aviation in China Until 1949, AHS, 2008, ISBN 978-9572853337, s. 269.
  2. ↑ Marek Murawski Samoloty Luftwaffe 1933-1945. Tom II, Warszawa 1997, ISBN 83-86776-47-1
  3. ↑ Heinkel He 45 - light bomber, recon [online], www.aviastar.org [dostęp 2017-11-23].

Bibliografia

  • Marek Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945. Tom II. Warszawa: 1997. ISBN 83-86776-47-1.
  • Virtual Aircraft Museum [dostęp 28 maja 2012]
  • Barry Ketley: Luftwaffe Fledglings 1935-1945. Aldershot, Hants: Hikoki, 1996, s. 90 - strona 67. ISBN 0-9519899-2-8.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.