znicz (język polski)

znicze (1.1)
znicz (1.2)
wymowa:
, IPA: [zʲɲiʧ̑], AS: [zʹńič], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szeroka świeca w płytkim zbiorniku palona na grobach, pod pomnikami; zob. też znicz (naczynie) w Wikipedii
(1.2) stale palący się ogień dla uczczenia czyjejś pamięci
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na grobie generała paliło się wiele zniczy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) znicz nagrobkowyblask / płomień znicza • wkład do znicza • postawić / zapalić znicz
(1.2) znicz olimpijski
synonimy:
(1.1) lampka nagrobkowa[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) świeca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) knot
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „lampka nagrobkowa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.