flambeau (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˈflambəʊ/ lub /flamˈbəʊ/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pochodnia (zwłaszcza niesiona w pochodzie)
odmiana:
(1.1) lp flambeau; lm flambeaus / flambeaux
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. flambeau
uwagi:
źródła:

flambeau (język francuski)

flambeaux (1.1)
wymowa:
IPA: /flɑ̃.bo/
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pochodnia[1]
odmiana:
(1.1) lp flambeau; lm flambeaux
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. flamber, flamboyer
rzecz. flamme
przym. flambant
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Mirosława Słobodska, Słownik francusko-polski polsko-francuski, Harald G, 2007, ISBN 978-83-7423-939-4, s. 165.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.