znacznik (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. symptom, oznaka czegoś[1]
(1.2) chem. substancja używana do wykrycia zaistnienia jakiegoś procesu[2]
(1.3) biol. med. sekwencja peptydowa dołączana do białka w celu ułatwienia jego detekcji, oczyszczania lub zwiększenia rozpuszczalności; zob. też Znacznik (inżynieria genetyczna) w Wikipedii
(1.4) inform. znak lub słowo kluczowe przypisywane określonemu fragmentowi tekstu lub plikowi multimedialnemu
(1.5) w stenografii znak, litera lub kilka liter oznaczające wyraz w danym systemie stenograficznym; zob. też Znacznik (stenografia) w Wikipedii
(1.6) ogrod. roln. narzędzie do robienia bruzd lub punktów pod sadzenie lub sianie
(1.7) roln. część siewnika zapewniająca równoległość pasów siewnych
(1.8) leśn. nóż używany do oznaczania drzew[3]
(1.9) techn. narzędzie do wykreślania linii i punktów przy trasowaniu przestrzennym
(1.10) sport. przedmiot oznaczający odległość lub miejsce
odmiana:
(1.1-10)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) tag
(1.8) ryszpak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. znak mrz, wyznacznik mrz, znaczenie n, znakownik mrz
czas. znaczyć ndk., wyznaczać ndk., wyznaczyć dk.
przysł. znacznie
przym. znaczący
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. znak + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.3) tag; (1.4) tag
źródła:
  1. Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „znacznik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „znacznik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.