zamiennik (język polski)

wymowa:

IPA: [zãˈmʲjɛ̇̃ɲːik], AS: [zãmʹi ̯ė̃•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• gemin.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzecz używana w zastępstwie innej, w pełni ją zastępująca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zamiennik	zamienniki
dopełniacz	zamiennika	zamienników
celownik	zamiennikowi	zamiennikom
biernik	zamiennik	zamienniki
narzędnik	zamiennikiem	zamiennikami
miejscownik	zamienniku	zamiennikach
wołacz	zamienniku	zamienniki

przykłady:

(1.1) W aptece nie było lekarstwa przepisanego przez lekarza, ale pani magister zaproponowała mi dużo tańszy zamiennik o identycznym składzie chemicznym, co lek oryginalny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zastępnik, wymiennik, substytut

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) erzac / ersatz, namiastka, podróbka, surogat

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zamiana ż

czas. zamieniać ndk., zamienić dk.

przym. zamienny

przysł. zamiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) náhrada ż
• ukraiński: (1.1) замінник m

źródła: