apteka (język polski)

apteka (1.1)
wymowa:
IPA: [apˈtɛka], AS: [apteka] ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. farm. miejsce, w którym sprzedaje się i przechowuje leki; zob. też apteka w Wikipedii
(1.2) przen. bardzo dokładne obliczenia
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W aptece jest dużo leków.
(1.2) Taka apteka, żeby liczyć moment skręcający do dziesiątego miejsca po przecinku, nie jest konieczna.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) aptyka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sklep
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aptekarszczyzna ż, apteczka ż, aptekarz mos, aptekarka ż, aptekarzowa ż, aptekarzówna ż, aptekarstwo n
przym. apteczny, aptekarski
przysł. aptekarsko
związki frazeologiczne:
ważyć jak w aptece
etymologia:
(1.1) łac. apotheca < gr. ἀποθήκη (apothḗkē)[1] → magazyn, skład[2] < ἀπο (apo) por. po + θήκη (thḗkē) por. teczka
(1.2) od (1.1) na podobieństwo dokładności w aptece, gdy wykonuje się lek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „apteka” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „apteka” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.