substytut (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) coś stosowanego zastępczo
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) praw. osoba upoważniona przez pełnomocnika do zastępowania go
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zamiennik, namiastka, surogat
- (2.1) zastępca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. substytucja ż, substytuowanie n
- czas. substytuować ndk.
- przym. substytucyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. substitutus < łac. substituo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) substitute, succedaneum, ersatz good
- francuski: (1.1) substitut m; (2.1) substitut m
- niemiecki: (1.1) Ersatzmittel n, Surrogat n; (2.1) Unterbevollmächtigter m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.