wirować (język polski)

koło wiruje (1.1)
wymowa:
IPA: [vʲiˈrɔvaʨ̑], AS: [vʹirovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. wywirować)

(1.1) poruszać się ruchem obrotowym
(1.2) przemieszczać się jednocześnie obracając wokół własnej osi
(1.3) używać urządzenia w celu wydzielenia jakiegoś składnika poprzez bardzo szybkie obracanie
(1.4) pot. suszyć pranie w wirówce
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dyskietka to przenośny stały nośnik mediów składający się z wirującej płytki o magnetycznej powierzchni w plastikowej okładce.
(1.1) Oko cyklonu to bezwietrzny obszar, wokół którego wirują powietrzne masy cyklonu.
(1.2) Klonowe śmigła zaczęły wirować w powietrzu.
(1.4) To moja matka zawsze wiruje swetry.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obracać się, rotować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wirowanie n, wirówka ż
przym. wirowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wir + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) whirl, swirl, twirl; (1.4) centrifuge
  • duński: (1.1) hvirvle; (1.4) centrifugere
  • norweski (bokmål): (1.1) virvle; (1.4) sentrifugere
  • norweski (nynorsk): (1.4) sentrifugere, sentrifugera
  • rosyjski: (1.4) отжимать
  • włoski: (1.1) girare, rotare; (1.2) turbinare; (1.4) centrifugare
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.