wilczyca (język polski)

wilczyca (1.1)
wilczyca (1.2)
wymowa:
IPA: [vʲilˈʧ̑ɨʦ̑a], AS: [vʹilčyca], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica wilka
(1.2) pot. suka owczarka niemieckiego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pomiędzy drzewami przemknęła wilczyca, spieszno jej do młodych.
(1.2) Adam zaprezentował na wystawie swoją wilczycę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) młoda / szara wilczyca
synonimy:
(1.1) wadera, basiora
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) samica
(1.2) suka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilk mzw, wilczek mzw, wilczysko n, wilczarz mos/mzw
przym. wilczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *vьlčica
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wilk
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.