wilczy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʲilʧ̑ɨ], AS: [vʹilčy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
przymiotnik dzierżawczy
przymiotnik jakościowy
- (3.1) charakterystyczny dla wilka, posiadający cechy przypisywane wilkowi
- odmiana:
- (1.1) (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wilczy wilcza wilcze wilczy wilcze dopełniacz wilczego wilczej wilczego wilczych celownik wilczemu wilczej wilczemu wilczym biernik wilczego wilczy wilczą wilcze wilczych wilcze narzędnik wilczym wilczą wilczym wilczymi miejscownik wilczym wilczej wilczym wilczych wołacz wilczy wilcza wilcze wilczy wilcze nie stopniuje się - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wilczy wilcza wilcze wilczy wilcze dopełniacz wilczego wilczej wilczego wilczych celownik wilczemu wilczej wilczemu wilczym biernik wilczego wilczy wilczą wilcze wilczych wilcze narzędnik wilczym wilczą wilczym wilczymi miejscownik wilczym wilczej wilczym wilczych wołacz wilczy wilcza wilcze wilczy wilcze stopień wyższy bardziej wilczy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej wilczy bardziej wilcza bardziej wilcze bardziej wilczy bardziej wilcze dopełniacz bardziej wilczego bardziej wilczej bardziej wilczego bardziej wilczych celownik bardziej wilczemu bardziej wilczej bardziej wilczemu bardziej wilczym biernik bardziej wilczego bardziej wilczy bardziej wilczą bardziej wilcze bardziej wilczych bardziej wilcze narzędnik bardziej wilczym bardziej wilczą bardziej wilczym bardziej wilczymi miejscownik bardziej wilczym bardziej wilczej bardziej wilczym bardziej wilczych wołacz bardziej wilczy bardziej wilcza bardziej wilcze bardziej wilczy bardziej wilcze stopień najwyższy najbardziej wilczy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej wilczy najbardziej wilcza najbardziej wilcze najbardziej wilczy najbardziej wilcze dopełniacz najbardziej wilczego najbardziej wilczej najbardziej wilczego najbardziej wilczych celownik najbardziej wilczemu najbardziej wilczej najbardziej wilczemu najbardziej wilczym biernik najbardziej wilczego najbardziej wilczy najbardziej wilczą najbardziej wilcze najbardziej wilczych najbardziej wilcze narzędnik najbardziej wilczym najbardziej wilczą najbardziej wilczym najbardziej wilczymi miejscownik najbardziej wilczym najbardziej wilczej najbardziej wilczym najbardziej wilczych wołacz najbardziej wilczy najbardziej wilcza najbardziej wilcze najbardziej wilczy najbardziej wilcze - przykłady:
- (2.1) Na otwartych przestrzeniach dawno znikł wilczy trop, wilk wie dobrze, czym pachnie zagłada[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Wilcze Laski
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Podwilk mrz, wilczurek mzw, wilczura ż, wilczyca ż, wilczur m, wilczyca ż, wilczarz m, wilk m, wilczek m, wilczysko m, wilczątko n, Wilczka ż, wilczę n
- przym. wilkowaty, wilczurzy
- przysł. wilczo, wilkiem
- czas. zwilczyć się
- związki frazeologiczne:
- wilczy dół • wilczy apetyt / wilczy głód • wilczy bilet • Wilczy Szaniec • bernardyńska postawa, ale wilcze serce
- etymologia:
- pol. wilk + -i
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wolf-; (3.1) wolf-like
- białoruski: (1.1) воўчы; (2.1) воўчы; (3.1) воўчы
- bułgarski: (1.1) вълчи; (2.1) вълчи; (3.1) вълчи
- duński: (1.1) ulve-
- esperanto: (1.1) lupa
- niemiecki: (1.1) wölfisch
- rosyjski: (1.1) волчий
- słowacki: (1.1) vlčí
- ukraiński: (1.1) вовчий; (2.1) вовчий; (3.1) вовчий
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.