zagłada (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈɡwada], AS: [zagu̯ada]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. całkowite wyniszczenie, unicestwienie
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik zagłada dopełniacz zagłady celownik zagładzie biernik zagładę narzędnik zagładą miejscownik zagładzie wołacz zagłado - przykłady:
- (1.1) Na otwartych przestrzeniach dawno znikł wilczy trop, wilk wie dobrze, czym pachnie zagłada. (Jacek Kaczmarski)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obóz zagłady • broń masowej zagłady
- synonimy:
- (1.1) eksterminacja, apokalipsa, hekatomba, przest. umór
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) holokaust
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. gładzić, zagładzić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) extermination
- białoruski: (1.1) гібель ż
- czeski: (1.1) vyhlazení n
- interlingua: (1.1) extermination
- jidysz: (1.1) אומקום m (umkum), פּאָהיבל m (pohibl), אונטערגאַנג m (untergang)
- rosyjski: (1.1) гибель ż, истребление n
- slovio: (1.1) gubenie
- szwedzki: (1.1) ofärd w
- włoski: (1.1) eccidio m, scempio m, sterminio m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.