wilkiem (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) z niechęcią, nienawistnie

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) N. lp od: wilk
odmiana:
przykłady:
(1.1) Gdy podała mu talerz zimnego żuru, spojrzał na nią wilkiem.
(2.1) Człowiek człowiekowi wilkiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) patrzeć wilkiem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilczyca ż, wilczur m, wilczarz m, wilczek m, wilczątko n, wilczysko n, wilk mrz/mzw
przym. wilczy, wilczurzy
przysł. wilczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wilk
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.