upijać (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈpʲijäʨ̑], AS: [upʹii ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. upić)

(1.1) brać łyka z wierzchu
(1.2) doprowadzać kogoś do stanu upojenia alkoholowego

czasownik zwrotny niedokonany upijać się (dk. upić się)

(2.1) pić alkohol, wchodzić w stan upojenia alkoholowego, stawać się pijanym
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Upić piankę z piwa.
(1.1) Pan kasjer upił trochę herbaty, dolał araku, znowu upił i znowu dolał.[1]
(1.2) Upiła mnie, a później zaprowadziła do swojego mieszkania.
(2.1) Upiłem się wczoraj czterema piwami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) spijać, pot. spajać
(2.1) spijać się; pot. rzad. spajać się; gw. (Górny Śląsk) pulyrować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. picie n, upijanie n, pijaństwo n, pijawa ż, pijus mos, pijaczka ż, pijak mos/mrz
czas. pić ndk.
przym. pitny
związki frazeologiczne:
kto się co dzień upija, klin klinem wybija
etymologia:
pol. u- + pijać < prasł. *pьjati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus, Omyłka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.