pijak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲijak], AS: [pʹii ̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) kulin. przesączone alkoholem ciasto z makiem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pijak pijacy dopełniacz pijaka pijaków celownik pijakowi pijakom biernik pijaka pijaków narzędnik pijakiem pijakami miejscownik pijaku pijakach wołacz pijaku pijacy depr. M. i W. lm: (te) pijaki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pijak pijaki dopełniacz pijaka pijaków celownik pijakowi pijakom biernik pijak pijaki narzędnik pijakiem pijakami miejscownik pijaku pijakach wołacz pijaku pijaki - przykłady:
- (1.1) Wujek Kazio to straszny pijak!
- (1.2) Samochód potrącił pijaka.
- (2.1) Bez wódki i maku nie da się upiec prawdziwego pijaka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) alkoholik, bibosz, opój; przest. opilca, opilec; pogard. moczygęba, moczymorda, pijaczyna, pijaczysko, pijus; środ. więz. bejc; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) ożralec, ożyrok, gw. (Górny Śląsk) pulyr; gw. lwow. chirus; st.pol. hirus
- (1.2) pijany
- antonimy:
- (1.1) abstynent
- (1.2) trzeźwy
- hiperonimy:
- (2.1) ciasto, wypiek
- hiponimy:
- (1.1) med. dypsomaniak
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pijaństwo n, pijatyka ż, pijalnia ż, pijus m, pijawka ż, picie n
- czas. wypić, upić, upijać, pić ndk., pijać ndk.
- przym. pijacki, pijany, pitny, piwny
- przysł. pijacko
- związki frazeologiczne:
- po pijaku • biedna żona taka, która ma pijaka • pijak pijaka znajdzie • pijak podobny jest do zwierza: ni do roboty, ni do pacierza
- etymologia:
- (1.1-2) pol. pić + -ak („pić” w znaczeniu „pić wódkę”)[2]
- (2.1) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) pijanec m
- angielski: (1.1) drunk, drunkard, sot, slang. dip; (1.2) drunk, slang. dip
- arabski: (1.1) شراب
- baskijski: (1.1) mozkor
- białoruski: (1.1) п'яніца m
- chorwacki: (1.1) pijanac m; (1.2) pijanac m
- duński: (1.1) drukkenbolt w, drukmås w
- dzongkha: (1.1) ཆང་དད་ཅན
- esperanto: (1.1) drinkemulo
- fiński: (1.1) happo, slang. spurgu
- francuski: (1.1) ivrogne m
- hiszpański: (1.1) borracho m; (1.2) borracho m, ebrio m
- interlingua: (1.1) dipsomano, bibitor
- jidysz: (1.1) שיכּור m (sziker), פּיִאַק m (piak), פּיאַניצע m (pjanice)
- kazachski: (1.1) ішкіш, араққор, араққұмар, маскүнем
- łaciński: (1.1) potor m, pandox m; (1.2) potor m, ebrius m, pandox m
- niemiecki: (1.1) Trinker m, Säufer m; (1.2) Trinker m, Säufer m
- norweski (bokmål): (1.1) fyllik m
- nowogrecki: (1.1) μπεκρής m, μεθύστακας m, μέθυσος m; (1.2) μεθυσμένος m
- portugalski: (1.1) bêbedo m; (1.2) bêbedo m
- rosyjski: (1.1) пья́ница m, пропойца m/ż; (1.2) пья́ный m
- słoweński: (1.1) pijanec m
- suahili: (1.1) mlevi
- szwedzki: (1.1) supare w
- tybetański: (1.1) ཆང་དད་ཅན
- ukraiński: (1.1) пияк m, п'яниця m; (1.2) пияк m, п'яниця m
- węgierski: (1.1) iszákos
- wilamowski: (1.1) łoper m, trynkier m, tryŋkjer m, zuöfer m, ziöfer m, pijok, m, ziöefer m; (1.2) łoper m, trynkier m, tryŋkjer m, zuöfer m, ziöfer m, pijok m, ziöefer m
- włoski: (1.1) alcolizzato m, avvinizzato m, beone m, bevitore m, ubriacone m
- źródła:
pijak (język słowacki)
pijak (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pijak
- (1.2) bibuła (rodzaj papieru)[1]
- (1.3) gw. przełyk u drobiu[1]
- (1.4) gw. kleszcz[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pijan, opilec
- (1.2) pijavý papier
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pijačka ż, pijactvo, pijanstvo n
- przym. pijacký, pijanský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.