spajać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) trwale łączyć ze sobą różne elementy
(1.2) jednoczyć kogoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Czytelnik jest potężnym, choć bezimiennym czynnikiem rozwoju literatury, spaja elementy nowatorskie z tradycją, zaniedbany i niekulturalny opóźnia rozwój sztuki, ciekawy, chłonny i inteligentny sprzyja rozwojowi talentów.[1]
(1.2) Miłość więcej serc rozdziela, niż spaja.[2]
(1.2) Myśl dawnej Polski wiązała i spajała, bratała.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spoiwo n, spojenie n, spajanie n, spoidło n, spojówka ż, spójnik mrz, spoistość ż, spójność ż
czas. spoić dk.
przym. spójny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Studia o książce, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, tom 16, str. 101.
  2. Stanisław Nyczaj, Mała księga przysłów polskich, str. 117.
  3. Bogdan Szlachta, Ład, Kościół, naród, str. 106.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.