spoistość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co spoiste; cecha harmonijnej całości
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) (…) sięgnął do myśli francuskiego klasyka (…), który twierdził, że spoistość społeczna opiera się na naśladownictwie. Istnieją dwie podstawowe formy naśladownictwa: obyczaj i moda[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spajanie n, spojenie n, spoiwo n
- czas. spoić dk., spajać ndk.
- przym. spoisty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cohesiveness, compactness
- francuski: (1.1) cohésion ż
- włoski: (1.1) compatezza ż, consistenza ż
- źródła:
- ↑ Joanna Zalewska, Od obyczaju do mody: przemiany życia codziennego [w:] Od obyczaju do mody: Przemiany życia codziennego pod redakcją Joanny Zalewskiej i Marty Cobel-Tokarskiej, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2014, ISBN 978-83-62828-91-3, s. 10.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.